Ipuina (Veronica eta Carmen).

IPUINA

Bazen behin leku bat non denok zerbait egiten zuten. Jende batzuk landareak ureztatzen eta zaintzen zituen, beste batzuk animaliei zaindu egiten zituen, beste batzuk ortutik artutako gauzak saldu egiten zituen... Jende hauek ia egun osoa ematen zuten lanean, larunbata eta igandea ezik. Horrela zela eta, jende batzuk pixkanaka-pixkanaka hori egiteaz aspertzen joan ziren. Azkenik bere lanataz aspertu zen jendea joan egin zen. Baina geratu zen lana egiten zuen jendeak hori ez zuten onartzen, beraiek bere lana egiten zuten eta baita ere besteen lana eta ez zuten onartzen beste batzuk ezer ez egitea. Hori horrela ezin zen jarraitu eta lan egiten zuten jendeak neurri batzuk artu zituzten. Neurriak izan ziren: pertzona batek bere lana hiru alditan ez bazuen egiten, (beraiek zaintzen zituzten landareak, animaliak...) Kenduko zenioten. Azkenik lan ez zuen egiten jendeak bere animaliak, landareak... Zaindu eta maite zituztelako erabaki zuten berriro bere lana egitea. Beraiei gustatzen zaion zer bahit egiteko.